Dziady cz.II z opracowaniem TW IBIS

Dziady cz. II to dramat, w ktorym Adam Mickiewicz siega do ludowych wierzen, w ktorych swiat realny wspolistnieje ze swiatem duchow. Autor opisuje poganska uroczystosc, poswiecona duchom zmarlych. W kaplicy przycmentarnej gromadza sie mieszkancy wsi, by pod przewodnictwem Guslarza wziac udzial w obrzedach. Guslarz wydaje polecenia zgromadzonym i przywoluje duchy, by dowiedziec sie, jakiej pomocy oczekuja. Jednak przybyle na uroczystosc dziadow zjawy, nie chca napojow i jedzenia, nie oczekuja pomocy, poniewaz nikt ze zgromadzonych w kaplicy nie potrafi im pomoc. Duchy opowiadaja historie swojego ziemskiego zycia oraz mowia o cierpieniach, ktorych doswiadczaja po smierci. Konczac swoja wizyte w kaplicy, wyglaszaja przestrogi, ktore maja uchronic ludzi przed popelnianiem takich bledow jak te, przez ktore same nie moga osiagnac szczescia wiecznego...