Dwie epoki

Pomysł przygotowania książki porównującej cele polskiej polityki zagranicznej w czasach II RP oraz w pierwszym ćwierćwieczu III RP wydaje się równie oryginalny, co ryzykowny. Zwłaszcza, gdy jego realizacji podjęło się trzech uczonych, różniących się od siebie w istotny sposób poglądami, warsztatem naukowym, ale także pisarskim stylem. [?] Rzecz jednak oczywiście nie w jednomyślności, ale w zachowaniu pewnego minimum spójności konstrukcyjnej, umożliwiającego czytelnikowi porównanie tytułowych ?dwóch epok?. Cel ten udało się w moim przekonaniu w dużym stopniu osiągnąć. Otrzymaliśmy zwięzłą, syntetyczną analizę polityki zagranicznej II i III RP, która stanowi istotną nowość w polskiej literaturze naukowej.