Ścieżka do królestwa

Najnowsze znakomite wiersze Leszka Elektorowicza mówią o sprawach ostetecznych i granicznych: o umieraniu, śmierci, drodze do tutułowego Królestwa i nadziei spodkania z Bogiem. Poeta umiał znaleść dla tych doświadczeń orginalną formę poetycką, uderzającą prostotą, skromnością, a przecież tym bardzeij dramatyczną. Liryki Elektorowicza są jednocześnie modlitwą, zapisem cierpienia, miłosnym wyznaniem, eschatologiczną wizją i spitafium pisanym samemu sobie. Ale są także poruszającym świadectwem ludzkiej drogi z ciemności. Nie przypadkiem, jak sądzę, wraca w tych wierszach moyw blasku, który, przypomnijmy, jako claritas jest wedle św. Tomasza jednym z podstawowych wyznaczników piękna.